Body Piercing!

Οι ρίζες του piercing σώματος χάνεται σε χιλιετίες. Ψάχνοντας στο παρελθόν έχουμε βρεθεί τρυπήματα σε όλες τις ηπείρους, μεταξύ ανθρώπων με πολύ διαφορετικές κουλτούρες. Οι λόγοι της ύπαρξής του ποικίλουν, ως θρησκευτικό, τελετουργικό, κοινωνικό, αισθητικό, ερωτικό και κάποιες φορές θεραπευτικό.
Έγινε δημοφιλής μεταξύ όλων των ειδών...Χώριζε τις κοινωνικές τάξεις, το φύλο, την οικονομική κατάσταση, τα έθιμα και θρησκευτικά ιδεώδη, και αγαπήθηκε από πολλούς, βασιλιάδες και πολίτες.
Το αρχαιότερο piercing που γνωρίζουμε, χρονολογείται 5000 χρόνια προ Χριστού και ανακαλύφθηκε στην Αυστρία το 1991 σε ένα μουμιοποιημένο σώμα ενός προϊστορικού ανθρώπου. Αυτός ο άνθρωπος είχε λοβούς του διαπέρασε, με διάμετρο 7-11 χιλιοστά( γνωστό σήμερα ως streching)

ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ PIERCING

Piercing στην μύτη για πρώτη φορά καταγράφτηκε στην Μέση Ανατολή περίπου πριν απο 4.000 χρονια. Αναφέρεται στην Βίβλο, Γένεση 24:22 Ο Αβραάμ ζήτησε παλαιότερα στον υπηρέτη του να βρει σύζυγο για τον γιο του Ισαάκ. Ο υπηρέτης βρήκε την Ρεββέκα,και ένα από τα δώρα που της έδωσε ήταν ένα «χρυσό σκουλαρίκι" η αρχική εβραϊκή λέξη που χρησιμοποιήθηκε ήταν Shanf, που επίσης μεταφράζεται ως "μύτη-δαχτυλίδι".

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ PIERCING

Σε μερικές παραδόσεις εάν είχες μεγάλους και τεντωμένους λοβούς θεωρούταν πιο ελκυστικό ακόμα από τα ίδια τα κοσμήματα που φοράς. Πολλές φορές το τρύπημα του αυτιού και το τέντωμα ήταν μέρος των τελετών για το βήμα προς την ενήλικη ζωή. Σε ορισμένες περιοχές της Αφρικής οι γυναίκες άρχζουν να τεντώνουν τα χείλη τους έξι μήνες πριν από τον γάμο. Το μέγεθος του χείλους έδειχνει τον αριθμό των βοοειδών που θα έπρεπε να πληρώσει ο σύζυγος για την προίκα της.

ΤΟ PIERCING ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΟΧΗ

Τρύπημα στο αυτί; Passé… αυτή είναι η απάντηση που παίρνει κανείς από εφήβους και νέους κάτω των 25. Tα piercing της νεολαίας γίνονται στη μύτη, στο φρύδι, στον αφαλό και στα χείλη. Λιγότερο συχνά, αλλά… συνηθισμένα είναι τα τρυπήματα στο στήθος, στη γλώσσα, στο διάφραγμα και στα γεννητικά όργανα. Και ο κατάλογος δεν σταματά εδώ. Το microdermal piercing (εμφυτεύσιμα κοσμήματα) και τα τρυπήματα επιφανείας (surface piercing), που γίνονται στο πόδι, στο χέρι, στην πλάτη και όπου αλλού ζητήσει ο πελάτης είναι οι πιο «hot» τάσεις του body art.

Τι κινδύνους κρύβει όμως η γενίκευση του τρυπήματος; Η μόδα των τρυπημάτων σε περιοχές πλην του λοβού και η πραγματοποίησή τους όχι από επαγγελματίες, αλλά από φίλους και συγγενείς ήταν η αιτία για την πραγματοποίηση μεγάλης έρευνας σε 10.503 άτομα 16-24 ετών, στη Βρετανία. Η έρευνα –η πρώτη του είδους- πραγματοποιήθηκε από την Επιτροπή Προστασίας Υγείας και τη Σχολή Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου, με στόχο την αποτίμηση της έκτασης των πιθανών επιπλοκών αυτής της τάσης.

Ένας στους δέκα Βρετανούς έχει τρύπημα σε σημείο πλην του αυτιού και το ένα τρίτο του δείγματος παρουσίασε προβλήματα μετά το τρύπημα (κυρίως αιμορραγία, πρήξιμο, μόλυνση). Χαρακτηριστικό είναι ότι αυτές οι επιπλοκές ήταν συχνότερες στα τρυπήματα της γλώσσας, των γεννητικών οργάνων και του στήθους. Το σημείο όπου εστιάζουν ωστόσο οι ερευνητές είναι άλλο: τα τρυπήματα τύπου «κάν’ το μόνος σου» αλλά και η υγεινή που ακολουθούν οι νέοι μετά το piercing. Αυτοί είναι οι δύο παράγοντες που καλλιεργούν τα όποια προβλήματα.

«Απαιτούνται εξαιρετικές συνθήκες υγιεινής στο χώρο όπου θα γίνει το piercing και αντισηψίας το διάστημα που θα επακολουθήσει του τρυπήματος», προειδοποιούν οι ειδικοί. Οι επιπλοκές του piercing αφορούν κυρίως δεματίτιδες εξ επαφής που μπορούν να προκληθούν από αναποστείρωτα εργαλεία ή / και το μέταλλο του κοσμήματος. Επίσης, επιδείνωση ή εμφάνιση αλλεργικών δερματίτιδων στο σημείο του τραυματισμού (έκζεμα, ψωρίαση, ατοπική δερματίτιδα). Ένας άλλος κίνδυνος είναι τα λοιμώδη νοσήματα. Σε περίπτωση μη αποστείρωσης των εργαλείων, υπάρχει μεταφορά μικροβίων και ιών, με κυριότερα τους στρεπτόκοκκους, τους σταφυλόκοκκους και τις ηπατίτιδες Β και C, ενώ αν μετά το τρύπημα δεν ακολουθηθούν οι οδηγίες που δίνει ο piercer, υπάρχει κίνδυνος λοίμωξης ή κάποιας άλλης αντίδρασης, όπως της ανάπτυξης κοκκιώματος, δηλαδή μιας σκληρίας που δεν μπορεί να υποχωρήσει στην περιοχή του τρυπήματος.

Ειδική προσοχή απαιτείτα στα τρυπήματα του φρυδιού και της μύτης από όπου περνάει σημαντικός αριθμός νεύρων και αγγείων. Επίσης, στα τρυπήματα στο στήθος, που σε σπάνιες περιπτώσεις μπορούν να οδηγήσουν σε μόνιμη γαλακτόρροια ή σε προβλήματα στους γαλακτοφόρους αδένες (στις γυναίκες), αλλά και στη γλώσσα που σύμφωνα με κάποιες μελέτες μπορούν μακροπρόθεσμα να οδηγήσουν στην εμφάνιση επιθηλιώματος (καρκίνου) στο στοματικό βλενογγόνο.

Ένας έμπειρος piercer και κάποια βασικά σημεία που πρέπει να προσέξετε πριν και μετά το  piercing μπορούν να σας εξασφαλίσουν μοντέρνο look χωρίς κινδύνους:

* Mην επιχειρήσετε να τρυπήσετε οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματός σας μόνοι σας, σε πλανόδιο ή σε στούντιο που δεν πληροί τις βασικές προδιαγραφές υγιεινής.

* Αποφύγετε το πιστόλι. Το πιστόλι δεν αποστειρώνεται και επιπλέον τα μέταλλα των κοσμημάτων που χρησιμοποιούν είναι χειρίστης ποιότητας.

* Το piercing πρέπει να γίνεται με αποστειρωμένη βελόνα μίας χρήσης. Βεβαιωθείτε ότι το εργαστήριο διαθέτει κλίβανο για την αποστείρωση όλων των εργαλείων που χρησιμοποιούνται στο τρύπημα.

* Ο χώρος θα πρέπει να είναι κατάλληλα φτιαγμένος ώστε να μπορεί να απολυμανθεί.

* Pωτήστε από τι υλικό είναι φτιαγμένο το σκουλαρίκι που θα χρησιμοποιηθεί. Tο τιτάνιο είναι το ασφαλέστερο υλικό, αφού είναι απολύτως αδρανές και δεν προκαλεί αντιδράσεις και αλλεργίες. Βεβαιωθείτε ότι και αυτό έχει αποστειρωθεί.

* Φροντίστε την καθημερινή αντισηψία στην περιοχή του τρυπήματος. «Η μέθοδος αντισηψίας που θα χρησιμοποιηθεί ποικίλλει ανάλογα με το σημείο του τρυπήματος»

* Αν παρατηρήσετε ερυθρότητα, πόνο ή κνησμό, απευθυνθείτε άμεσα στο γιατρό.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ PIERCER ΚΑΙ Ο "ΣΑΤΡΑΠΗΣ"

"ΣΑΤΡΑΠΗΣ" ΣΕ ΜΗ ΑΠΟΣΤΕΙΡΩΜΕΝΟ ΧΩΡΟ

 

  ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ